Historiek

[dropcap]Opgericht in mei 1981 als Roeselaarse vereniging met als thuisbasis zaal Pax op de Grote Markt te Roeselare. Staan aan het roer: Filip Delanote als voorzitter, ondervoorzitster Erna Hollevoet, penningmeester Roland Kesteloot en secretaris Rudy Dermaux. Vergeten we onder stichtende leden ook José Cordier, Joseph Simoens, Jan Lanssens en Christine Cools niet.[/dropcap]

Voor iedere vereniging is het moeilijk om te starten. Groot was dan ook onze voldoening toen wij na de eerste opvoering van onze eerste productie in september 1982 voor een volle zaal met succes het doek zagen dichtgaan. We oogstten met De Spaanse Vlieg inderdaad heel veel succes en 't Souffleurke werd in de regio een bekende naam aan het toneelfirmament. Verdere lachsuccessen volgden en onze vereniging werd gelinkt aan komedie. Als relatief jonge vereniging verwierf ''t Souffleurke een vaste plaats met een eigen karakter tusssen het ruime aantal amateurgezelschappen die groot Roeselare kende. Naast onze volwassenwerking startten we reeds in 1983 met succesvolle jeugdactiviteiten, vooral onder impuls van medestichtster Erna Hollevoet. Leuk om te vermelden is dat onder haar regie cineast en stadsgenoot Lieven Debrauwer in zaal Pax voor het eerst van theater proefde.

In 1987 richtten we een Internationaal Jeugdtheaterfestival in dat doorging in zaal O.C.A.R. te Rumbeke. Voorwaar een gedurfd initiatief. Hierbij tekende onze jeugd voor het stuk Het Conclaaf. In oktober 1989 verruimden we onze horizon en namen deel aan een internationaal uitwisselingsproject in de schoot van het AWT - de voorloper van het huidig overkoepelend orgaan van Vlaamse Amateurgezelschappen Open Doek. We trokken met het stuk Bitter Lemon van Dimitri Frenkel Frank , naar Duitsland in Schleswig-Holstein bij Die Rhener Amateurbühne uit Henstedt-Ulzburg.

Van Pax naar OCAR

Vanaf 1990 kozen we naast de twee vaste producties in maart en oktober, ook voor een goed gevuld zomerprogramma en waren we te gast op menig wagen- en straattheaterfestival in het Vlaamse land: Galmaarden, Stabroek en Trammelant worden klassiekers op onze zomerkalender. Daar gaan we trouwens nog altijd mee door. Door de sluiting van zaal Pax verhuisden we in 1997 noodgedwongen naar zaal O.C.A.R. te Rumbeke. Een keuze waar we weliswaar vandaag helemaal niet rouwig om zijn. We repeteren in de polyvalente zaal en beschikken achter het podium over ons eigen decoratelier. Wie in de regio ''t Souffleurke noemt, denkt automatisch aan komedies van de bovenste plank, al gaan we ook andere genres niet uit de weg.

25 jaar in stijl gevierd, daarna moeilijke periode

In 2006 werd 25 jaar 't Souffleurke met de nodige luister gevierd. We worden op het stadhuis van Roeselare en toenmalig voorzitter José Cordier werd uitgebreid in de bloemetjes gezet. Maar niet veel later verlaat sterkhouder José de vereniging en er volgen 4 moeilijke jaren: Spelers haken af, er is verschil in visie binnen het bestuur en de oktoberproductie van 2009 'De Logee' wordt noodgedwongen afgelast omdat één van de acteurs kort voor de voorstelling de handdoek in de ring gooit...

Begin 2010 besluiten vier mensen 't Souffleurke opnieuw op het juiste spoor te zetten: gevestigde waarden Gino Bruneel, Lorenzo Dejonghe en Claire Vanbruaene en nieuwkomer Jurgen Thienpont vormen het vernieuwde bestuur. De kernopdracht is duidelijk: het brengen van 2 eigen theaterproducties per toneelseizoen die gesmaakt worden bij het toneelpubliek. Er wordt voortaan hard ingezet op de nieuwe media: website, facebook, online ticketverkoop... Sindsdien waait weer een frisse wind door onze vereniging en dat is te merken bij spelers, sponsors en vooral de toneelliefhebbers. In 2014 komt Steven Croubels het bestuur versterken.

Amateurtoneel anno 2014 is zeker niet te onderschatten. De voorbije 30 jaar zijn heel wat Roeselaarse toneelverenigingen verdwenen... Maandenlang 2 of 3 avonden per week repeteren is voor wie dagelijks werkt of nog studeert niet meer zo evident. En dan vergeten we nog alles wat bij een theaterproductie kijken komt: decor, techniek, bar, reclamecampagne... Ons publiek een ontspannende toneelavond geven en hopen op welverdiend applaus. Daarvoor doen we het. Tot op één van onze voorstellingen!